Zelfde weg terug naar de bushalte en door naar Crianlarich.

Daar in het zonnetje een ijsje gegeten. Ondertussen geïnformeerd of ik vervoer kon regelen naar de start van de Ben More maar dat was ‘complicated’. Zelfs geen taxi beschikbaar dus maar gaan wandelen. Zul je je terecht afvragen dat dit toch juist is waarom ik naar Schotland ga maar dit was een lang vlak stuk langs de weg.
Als je dan toch in deze prachtige omgeving bent dan liever de kostbare tijd  besteden aan wandelen in de bergen natuurlijk.

In de praktijk viel de wandeling uiteindelijk mee; wat op de kaart dicht langs de weg leek te lopen was in de praktijk een pad door een ‘bos’ dus alsnog een mooie ervaring. Ook deze dag weer veel hikers op pad die allemaal de mazzel hebben dat zij met de auto naar het startpunt kunnen. Ook daar vandaag een sliertje auto’s.

Opvallend dat je deze mensen dan weer niet allemaal op de route tegenkomt, gelukkig, maar er was aan de andere kant van de weg ook een prachtig meer waar waarschijnlijk veel mensen in het zonnetje zaten. De weg naar boven was duidelijk aangegeven.

 De foto hierboven is op zaterdagavond met de top (Ben More) rechts en de eerstvolgende Munro (Stob Binnein) op de achtergrond.

Duidelijker kan het niet (met de Ben More zelf op de achtergrond).

Ook het pad daarna werd weer heel duidelijk aangegeven!

De foto daaronder laat zien hoe dit er van boven uit ziet.

Deze locatie is nog niet op de top maar op de plek waar ik uiteindelijk gegeten heb.

Naar de volgende dag