Select Page

Wandelliefde

Toen ik jong was gingen wij nooit op vakantie naar het buitenland.
Kan mij wel een weekje Blaricum en een korte trip naar Zeeland (Deltawerken) herinneren met nog een paar dagen Nederland maar geen ‘reizen’.

Toen ik eenmaal, als dienstplichtige opgekomen in 1987 en dus 19 jaar oud, met het Korps mee mocht naar Wales was dat dus al bijzonder. Toen wij daar ook nog eens door die prachtige omgeving gingen ‘wandelen’ (marsen!) was ik verkocht; dagmarsen, nachtmarsen, meerdaagse marsen, tactische marsen. Ik moest echt oppassen niet te enthousiast te reageren omdat er, terecht, ook collega’s waren die het minder leuk vonden.

Is natuurlijk ook persoonlijk, feit dat ik het nu nog steeds met veel plezier doe is een gevolg van deze ervaringen.

In die omstandigheden dus voor het eerst genoten van wandelen, navigeren, de prachtige omgeving en het bereiken van een top.

Betere opleiding, incl. oefenen van de drills, kun je je niet wensen en je kreeg er nog, goed, voor betaalt ook!
Sommige zaken zijn er zo ingesleten dat ik daar nu (200 jaar later) niet eens over nadenk;
iedere dag een verse thermos met thee mee, ventileren (jasje aan, jasje uit) na een uur wandelen, regelmatig op de kaart kijken, iedere dag schone sokken enz. enz.

Natuurlijk zijn dit zaken die je niet alleen hier leert maar voor mij was dit echt de perfecte basis.

Hoe goed ik het naar mijn zin heb gehad die 13 jaar vertel ik op deze pagina maar ook in deze gevallen besefte niet iedereen hoe goed alles geregeld was.

Hieronder nog wel wat verbeterpunten maar uiteindelijk ook hier genoten.
Later meerdere keren naar Schotland, andere gebieden in Engeland (Dartmoor), Duitsland, Zweden, Denemarken en Noorwegen om daar in minstens zo mooie omgeving te ‘wandelen’.

Kreeg een reactie van iemand dat de Christoffelberg op Curaçao niet mag ontbreken, bij deze.
Lastig navigeren daar met het standaard slechte weer maar het, ook standaard, Bright biertje op de top (incl. vers limoentje!) maakte veel goed tijdens deze traditionele wandeling voor alle bezoekers (en dat zijn er veel geweest) gedurende onze 3 jaar op dit prachtige eiland.

Waar ik nu een belachelijke luxe rugzak heb met een perfecte heupband waren deze ‘bergans’ op de foto’s daar nog niet mee uitgerust. Zat wel een riem om je heupen maar dat was niet echt bedoeld voor krachtverdeling waardoor al het gewicht in je schouders sneed maar je wist niet beter.

Natuurlijk had je een standaard koppel met patroonhouders om je heup waardoor een heupgordel ook niet zou werken maar toen er ‘crusaders’ kwamen (betere rugzakken met heupgordels dus) hebben wij ook daar weer en oplossing voor gevonden! Daarover later meer. 

Als ik nu naar onderstaande, ingescande, afbeeldingen kijk moet ik grinniken om het jeugdig enthousiasme waarmee je iedereen met een ‘driepoot’, radio of een MAG (niet tactische mars dus) bovenop of in die bergan nog eens bij die standaard bepakking ziet rondwandelen.

Prachtige tijd!